შუა საუკუნეების საზოგადოება სექსუალურ ურთიერთობებს მკაცრად განსაზღვრული რელიგიური, სოციალური და კულტურული ნორმებით უყურებდა. მაშინდელი შეხედულებები მჭიდროდ იყო დაკავშირებული ეკლესიის სწავლებით, რომელიც სექსს ძირითადად რეპროდუქციის საშუალებად მიიჩნევდა და მკაცრად განსაზღვრა მისი მიზნები და ფორმები.
ამ დროის ადამიანის სექსუალური ცხოვრება ხშირად კონტრასტული იყო იმ ეპოქის რეალობასთან და პირად საჭიროებებთან.
საფეხურები:
ეკლესიის გავლენა სექსზე
შუასაუკუნეებში, ეკლესიამ სექსი მხოლოდ ქორწინებაში დასაშვებად გამოაცხადა და ისიც მხოლოდ შთამომავლობის გაჩენის მიზნით. სიამოვნების მიღება სექსუალური აქტით ცოდვად ითვლებოდა, ხოლო „უკანონო“ სექსუალური ურთიერთობები, მათ შორის, ქორწინების გარეთ ურთიერთობა, დიდი ცოდვა იყო და ხშირად სასტიკი დასჯით სრულდებოდა.
ამავე დროს, ეკლესია დეტალურად განსაზღვრავდა „სათანადო“ სექსუალურ აქტს: პოზები, ქცევა და დროის შესაფერისობა მკაცრად რეგლამენტირებული იყო. მაგალითად, აქტს უნდა ჰქონოდა მხოლოდ მისიონერული პოზა, ხოლო კონკრეტულ დღეებში, როგორიცაა მარხვის პერიოდი, სექსი აკრძალული იყო.
ქორწინება და სექსი
ქორწინება შუა საუკუნეებში ძირითადად იყო ოჯახების შეთანხმება და არა რომანტიკული კავშირი. მეუღლეებს შორის ურთიერთობები ხშირად იყო ფუნქციური, და ემოციური ან სექსუალური კმაყოფილება უკანა პლანზე იდგა. თუმცა, ის ფაქტი, რომ სექსი შთამომავლობის გაჩენის აუცილებელი ნაწილი იყო, მეუღლეებს მაინც აიძულებდა სექსუალურ კავშირს.
სექსუალური აღგზნებისა და ცოდვის აღიარება
სექსუალური სურვილები ცოდვასთან იყო დაკავშირებული. შუა საუკუნეების ხალხი ხშირად მიდიოდა მონასტრებში აღსარების სათქმელად, რათა სექსუალური ფიქრები და აქტები მოენანიებინათ.
განსხვავებული სექსუალური ქცევა
მიუხედავად იმისა, რომ ეკლესიის გავლენა ძალიან ძლიერი იყო, რეალური ცხოვრება გაცილებით მრავალფეროვანი და კომპლექსური იყო. ქორწინების გარეთ სექსი მაინც ხდებოდა, ხოლო სექსუალური ტაბუ ხშირად ირღვეოდა. განსაკუთრებით ქალაქებში და და ბა-ბარებში იყო გავრცელებული პროსტიტუცია, რაც ორმაგ სტანდარტებზე მიუთითებდა: ეკლესია მას ეწინააღმდეგებოდა, მაგრამ პროსტიტუციის დაწესებულებებიც იმავე ეკლესიის ზედამხედველობის ქვეშ იყო.
სიყვარული და ვნება
შუა საუკუნეებში რომანტიკული სიყვარული და ვნება უფრო ხშირად ლიტერატურაში, განსაკუთრებით რაინდულ რომანებში, ხდებოდა იდეალიზებული, ვიდრე რეალურ ცხოვრებაში. პოეტები და მწერლები ხოტბას ასხამდნენ აკრძალულ სიყვარულს, რომელიც ეკლესიისგან დამოუკიდებლად ვითარდებოდა.
კონტრაცეფცია
შუა საუკუნეებში კონტრაცეფცია ძირითადად ხალხურ მედიცინასა და იმ დროს არსებული ბუნებრივი საშუალებების გამოყენებაზე იყო დაფუძნებული. ორსულობის თავიდან ასაცილებლად ხშირად მიმართავდნენ მცენარეულ ექსტრაქტებს, როგორიცაა სილფიუმი, არტემიზია, პიტნა და ჭინჭარი, რომლებიც ჩაიში იხარშებოდა ან სხვადასხვა ფორმით გამოიყენებოდა. თუმცა, ეფექტურობა სანდო არ იყო და ზოგიერთმა მცენარემ, მაგალითად, სილფიუმმა, გადაჭარბებული გამოყენების გამო გადაშენება განიცადა. ასევე, გამოიყენებოდა ბარიერული მეთოდები, როგორიცაა ცხოველური ბუშტები ან ნაწლავები, რომლებიც პრიმიტიული პრეზერვატივის სახით მსახურობდა, თუმცა მათი კომფორტი და ეფექტურობა კითხვებს ბადებდა.
ეკლესიის გავლენა კონტრაცეფციაზე მძაფრად იგრძნობოდა – მისი ნებისმიერი ფორმა ცოდვად ითვლებოდა და შთამომავლობის შეზღუდვა მკაცრად აკრძალული იყო, რის გამოც ბევრი ადამიანი შიშისა და რწმენის გამო ამ გზას არ მიმართავდა. მიუხედავად ამისა, ადამიანური ბუნების საჭიროებებმა მაინც მოიტანა ის, რომ შუა საუკუნეების საზოგადოებამ სხვადასხვა გზით სცადა კონტრაცეფციის პრიმიტიული ფორმების პოვნა და გამოყენება.
შუა საუკუნეების სექსუალური ცხოვრება, ერთი მხრივ, მკაცრი რელიგიური ნორმებით იყო შეზღუდული, ხოლო მეორე მხრივ, მასში მაინც არსებობდა სურვილების და ტრადიციების შეჯახება. ეს ეპოქა აჩვენებს, როგორ შეიძლება სოციალური და რელიგიური შეხედულებები გავლენას ახდენდეს ინდივიდუალურ თავისუფლებაზე და პირად ცხოვრებაზე. თუმცა, ადამიანური ბუნების გამძლეობა და სურვილები, როგორც ყოველთვის, საზღვრებს შლიდა და ახალ გზებს ეძებდა თვითგამოხატვისთვის.
